Stetit puella
Rufa tunica.
Si quis enim tetigit,
Tunica crepuit.
Eia!
Stetit puella
Tamquam rosula:
Facie splenduit
Et os eius floruit
Eia!
Stetit puella
Bi einem bovme
Scripsit amorem
An einem lovbe;
Dar chom Uenus also fram;
Caritatem magnam,
Hohe minne
Bot si er manne.